დიდი ხანია პოსტი არ დამიწერია რახან არდადეგები მქონდა და სამეცადინო – არა.
ახლა აგიხსნათ როგორ უნდა შეევაჭროთ ხოლმე გამყიდველებს, განსაკუთრებით – ასაკოვან ხალხს.
პირველ რიგში, უნდა დაიმახსოვროთ, რომ დიდ მარკეტებში, სადაც ფასები აწერია პროდუქტს, 99% დარწმუნებულები იყავით რომ შევაჭრება არ მოსულა. და საერთოდ, რატომ მიდიხართ ისეთ ადგილას, სადაც ყველაფერს ფასი აწერია? ადექით თქვენც კიდე და, რაღა ბევრი გავაგრძელოთ, გადით გარეთ, სადაც ბებიები ხილს, ბოსტნეულს, ხორცს და ყველაფერ კარგს ყიდიან, თან არჩევენ ნიორს, თუ რაც იქნება. (მეტნაკლებად) გრძელვადიან პერსპექტივაში იმდენ ფულს დაზოგავთ, ახლა ცოტათი ვნანობ იმ ხილ-ბოსტნეულს, რაც მარკეტში მიყიდია. ისიც დაიმახსოვრეთ, რომ ბებიებისგან ნაყიდი ყველაფერი უფრო გემრიელია. თუ ფასდაკლების მაძიებელი ხართ, ასეთი მიდგომაა კარგი: ეუბნებით მოგცეს ფორთოხალი, მაგალითად (საქართველოში მაგალითის მოყვანისას ვაშლს გამოვიყენებდი, მაგრამ აქ ვაშლს აღარ ვჭამ ხოლმე). ხომ გაიგებთ ამის ფასს? შემდეგ სთხოვთ ,რომ მაგ ფასში ეგ ფორთოხლებიც მომეცი და ორი-სამი მანდარინიც გაიმეტე-თქო. უარს არავინ გეტყვით (იმედია) :D
კორეაში ვაჭრობის დროს ყველა იყენებს ბარათს. თითქმის ყველა იყენებს მხოლოდ ბარათს. მაგრამ ხანდახან შეიძლება ფასდაკლებასაც გამოჰკრათ ხელი, თუ ნაღდ ფულს გადაიხდით. თითქმის 87% შემთხვევაში დაგიკლებენ (პროცენტული მაჩვენებელი დადგენილია წარმოსახვის უნარის მეშვეობით). თუკი გინდათ უკეთესი შედეგი, ჯერ ფასი ჰკითხეთ და მერე თავად შესთავაზეთ ახალი ფასი, ოღონდ ნაღდ ფულს მოგცემო, უთხარით. მაგალითად, ყიდულობ მაიკას, გეუბნებიან 10 ათასი ვონი ღირსო (ანუ დაალოხებით 9-10 დოლარი). უთხარით, ნაღდი ფულით რომ მოგცე 7 დოლარად ხომ გამატანო? კაი ბლომად შეიძლება დააკლებინოთ ასე. ნუ, ფასის განახევრებაც შეიძლება სცადოთ, რა იცი რა ხდება :D
არ უნდა გამოგრჩეთ, რომ ვთქვათ და ისეთ ადგილას ხართ, სადაც ყველაფერს ფასი აწერია (რატომ უნდა წახვიდეთ აქ არ ვიცი მაგრამ… დავუშვათ რომ ხართ). დააკვირდით რაზე არის აქციები და რაზე – არა. საქართველოსთან შედარებით, უამრავ პროდუქტზეა ხოლმე 1+1 ან 2+1 აქცია, რომლებიც რამდენიმე დღე გრძელდება ხოლმე.
უბნების მიხედვით თითქმის ყველაფერს შეიძლება სხვადასხვა ფასი ჰქონდეს, ამიტომ წინასწარ გაგება არაა ცუდი. კარგი ვარიანტია, რისი ყიდვაც გინდათ, იმის ფასების წინასწარ გაგება და მერე ფასის შეთავაზება (თან ნაღდი ფული დაანახეთ, იქნებ მეტ-ნაკლებად თავის მომსაწყლებელი, მაგრამ ცოტაოდენ მზაკვრული ღიმილიც გამოგადგეთ, ვინ იცის…).
მოკლედ აქამდე რაც დავწერე ყველაფერი რომ შევაჯამოთ, იქნება 2 სიტყვა: ნ ა ღ დ ი და ფ უ ლ ი. რათ უნდოდა ამას ამდენი ბოდიალი?!
ყველაზე ცნობილი სავაჭრო ცენტრები და ბაზრები:
1) 광장시장 – გვანგჯანგშიჯანგი: კორეული ტრადიციული სტილის ბაზრობა. იყიდება ყველაფერი საჭმელი გინდა თუ ჰანბოკი გინდა.
2) ნამდემუნის მარკეტი – 남대문 시장. მარკეტი ეძახე შენ და იმხელაა რომ…
3) გიყვართ თევზეული? 노량진 수산시장 – ნორიანგჯინის თევზეულის მარკეტს ეწვიეთ:
4) დონგდემუნის მარკეტი – უზარმაზარი სავაჭრო ცენტრია. აქ ღამითაც შეიძლება საყიდლებზე სიარული. საქონელი ყოველთვის გამოტანილია “მზეზე”.
5) ტექნიკის ყიდვა მინდაოოო? მაშ დაადექი იონგსანის გზას: 용산 시장:
6) ბეეეეეევრი სუვენირები სად ვიშოვოო? ჰაჰ – წადი ძმობილო ინსადონგზე – 인사동 – მაგრამ არაა ძალიან იაფი. კიარადა მეძვირება საერთოდაც. ნამდემუნზეც არის სუვენირები, არც ისე დიდი ინტენსივობით, თუმცა უფრო იაფად.
გარდა ჩამოთვლილი ადგილებისა კიდევ უამრავი ცნობილი კარგი სავაჭრო ზონა არის სეულში. ახლა კიდევ ლოტე (Lotte) აშენებს რაღაც გრანდიოზულ მონსტრს (롯데월드 타워). ჯერ შენების პროცესშია, მაგრამ ძალიან მაღალია. რომ ვნახე ავღფრთოვანდი. ვინ იცის, იქნებ მაქაც შეძლოთ ვაჭრობა? თუ სვაჭრო ზონა გახსნეს, რა თქმა უნდა. და გახსნიან კიდეც. ჯერჯერობით 70 სართულიც არაა აშენებულიო, გავიგე. სულ 120 საერთული იგეგმება დაახლოებით.
ჯერ მილიონრები გავხდეთ და მერე ვივაჭროთ აქ. როდის იყო ლოტეს რამე იაფად გაუყიდია?
მოკლედ სულ ეს იყოს ჯერჯერობით. ამ თემას ვასრულებ შემდეგი სიმღერით, ფულის სიძვირის შესახებ: (მადლობა ჩიბი ამ ჯგუფის შესახებ რომ მამცნე).
კომენტარის დატოვება
კომენტარის დასატოვებლად უნდა გაიაროთ ავტორიზაცია.