დავამთავრე კორეული ენის მესამე დონის გამოცდები და მაქვს ცოტახნიანი არდადეგები. ახლა ჩემთვის უკვე ცნობილია რა საგანში რა ქულა ავიღე. შემდეგი თვის დასაწყისიდან (2 ივნისიდან) ვუტევთ მეოთხე დონეს, ანუ კარგ საშუალო დონეს. მეთქი, აბა სად წავიდე-თქვა და მეთქი ეხლა მე რა მიშლის ხელს, რომ ვეწვიო ჩრდილოეთ კორეელ მესაზღვრეებს? არაფერი. ხელის კანკალით გადავიხადე 65 ათასი ვონი და ჩავჯექი ავტობუსში ჩემს 2 მეგობართან ერთად. მაგრამ საჭირო იყო წინასწარ დარეგისტრირება ამ საიტზე: http://www.koreadmztour.com/en/program/?p_url=program_1
იდეაში 77კ ვონი კი ღირს, მაგრამ სტუდენტებისთვის ფასდაკლება იყო. აი ჩემი ე.წ. “ბილეთი” საზღვარზე შესასვლელად. ჩემი გვარი ცოტა განცალკევებით ეწერა და ჩიქ-ს მეძახდა გიდი. მეთქი კაი ჯანდაბას, გინდ ჩიქ დამიძახე გინდ ვაჟა. სულერთია.
სეულიდან საზღვრამდე 1 საათის გზა იყო ავტობუსში. ასევე ჩაგვიტარდა პატარა პრეზენტაცია ამ ადგილის შესახებ. შესვლამდე დავადასტურეთ, რომ თუ საზღვარზე მოვკვდებოდით, ამ ტურის ორგანიზატორი კომპანია არ იქნებოდა პასუხისმგებელი. მემგონი გადავრჩი
ამ 65 ათას ვონში ( :(( ) შედიოდა წინა და უკანა გზა, გიდი, საჭმელი, და ყველაფერი სხვა, რაც ნებადართული იყო და არ ვახსენე. საჭირო იყო თან გვქონოდა პასპორტი და ეს ყვითელი ფერის მქონე ფურცელი. ასევე, გარკვეული წესები იყო ჩაცმულობასთან დაკავშირებით. მაგალითად, შორტებით ან ბრეტელებიანი მაიკით წასვლა არ შეიძლებოდა, რომ ჩრდილოეთ კორეელ მესაზღვრეს გზად ასეთი შენობები მრავლად შეგვხვდა. აქ, როგორც გავიგე, განსაკუთრებით ღამით მკაცრდება კონტროლი. აქ ჯერ კიდევ შეიძლებოდა სურათების გადაღება. ამ დროს გამოაცხადეს აღარ შეიძლება ამ მომენტიდან სურათების გადაღებაო და ვიფიქრე, მთელი ცხოვრება პატიოსნად ვცვხოვრობდი, დროა ერთი თავგადასავალი გადამხდეს-მეთქი და ეს სურათი გადავიღე ხიდზე, ავტობუსიდან :badassoverhere: ამ ოთახის ერთი ნაწილი სამხრეთ კორეას ეკუთვნის, მეორე – ჩრდილოეთ კორეას. ოთახი ცარიელია ხოლმე, მაგრამ როცა ტურისტები მოდიან, ამ ოთახშიც და გარეთად ამ პოზაში (მარცხნივ რომ კაცი დგას, იმ პოზაში) დგანან მესაზღვრეები. შენიშვნა: ამ სურათში მე ჩრდილოეთ კორეის ტერიტორიაზე ვარ. შეგიძლიათ იტრაბახოთ, რომ ჩემს ნაცნობს (ოჯახის წევრს, უფრო დიდი ალბათობით) ჩრდ. კორეის მიწაზე (იატაკზე :(( ) დაუდგამს ფეხიო. აი ამ პოზაში დგანან სამხრეთ კორეელი მოსაზღვრეები. თავიდან მანეკენები მეგონნენ, საერთოდ არ მოძრაობენ. selfie უკანა ფონზე ჩრდილოეთ კორეელი მოსაზღვრით. მინდა ავღნიშნო რომ ძალიან მუხვახვა იყო შესახედად :D როცა კარგი ხარისხის სურათი მჭირდება, მაშინ მექცევა ტელეფონი კარტოფილად. მაგრამ მაინც შეიძლება რაღაცის დანახვა ამ სურათზე. ჩრდილოეთ კორეელი მესაზღვრეები რომ დაგვხვდნენ, გაგვიმართლა, იმიტრომ, რომ ხანდახან, როგორც აღმოჩნდა, ცლიან ამ ტერიტორიას და დგებიან ისე, რომ კაციშვილი არაა მაგათი დამნახავი უკანა ფონზე რომ შენობაა, მანდაც ბლომად ხალხი იყო. ეგ უკვე ჩრდილოეთ კორეაში მყოფი ტურისტები არიან, ძირითადად ჩინეთიდან. გამიკვირდა, არ ველოდი ამდენი ხალხის დანახვას. არ აღუნიშნავთ, დედა, დღეს რა ბევრნი მოსულანო. ალბათ ყოველდღე ასეა. ამ სურათზე კარგად არ ჩანს მემგონი, მაგრამ ორივე სართული ამ შენობისა გავსებული იყო ხალხით და ნელ-ნელა დაიცალა. აქედან ჩვენ ვუღებდით სურათებს, იქიდან – ისინი. “Bridge of no return” – ანუ ხიდი, რომელზეც რომ გადახვალ, კაციშვილი არაა შენი უკან დამბრუნებელი. ამ ხიდზე გაუცვლიათ სამხედრო ტყვეები ერთ დროს ჩრდილოეთ და სამხრეთ კორეას . თუ ძალიან კარგად დააკვირდებით, უკან ჩრდილოეთ კორეის დროშა მოჩანს. ბევრად მაღალია, ვიდრე სამხრეთ კორეელების დროშა. გვითხრეს, რომ ჩვენ უფრო მაღალი რომც ავაშენოთ, მაინც უფრო მაღალს ააშენებენო და რა საჭიროა ვერ ვხვდებითო, არაფერში არ გვინდა გაჯიბრებაო. პ.ს. აქაც აკრძალული იყო სურათების გადაღება რატომღაც >:D უკან დაბრუნებისას შევედით სუვენირების მაღაზიაში და აქ ვიყიდე…
დიახ, არ მოგესმათ, 100 ჩრდილოეთ კორეული ვონი ვიყიდე 5 ათას ვონად. სხვანაგან სად უნდა იშოვოთ ეს ფული არ ვიცი, თუ არა ვინმესგან, ვინც ჩუმ-ჩუმათ გადმოაპარა ეს ფული აქეთ ან გადამყიდველი არ არის. ბევრი სამხრეთ კორეელის ნათესავია დარჩენილი ჩრდილოეთ კორეაში. სამხრეთ კორეელები თავიანთ სურვილებს წერენ ფერად ლენტებზე და ამაგრებენ ღობეზე. უკან წამოსვლის დროს ეს ძველი მატარებელი ვნახეთ, რომლის შესახებაც გიდს არაფერი არ უთქვამს, რახან ტურში არ შედიოდა ამის შესახებ ინფორმაცია და თან გიდი ტუალეტში იყო წასული. მუხვახვა მცველი (?) მგზავრობის ბედნიერი დასასრული: მოსვენება ჩრდილში და ბულგოგის ჭამა (ხორცია გემრიელი, ძროხის).
მოკლედ, საინტერესო იყო ეს, მაგრამ წარმოიდგინეთ რა საინტერესო იქნება თვითონ ჩრდილოეთ კორეაში გადასვლა. თუ გადავედი პოსტს დავწერ, ოღონდ სურათებს არ უნდა ელოდეთ, ალბათ ხვდებით რატომაც. ისე ჯერ ჩრდილოეთ კორეაში გადასვლის გეგმა არა მაქვს, მაგრამ…
Comments
6 კომენტარი, ჩანაწერი: “ბუბუ და კორეა: ნაწილი თერთმეტი – ჩრდილოეთ კორეისა და სამხრეთ კორეის საზღვარზე”
კომენტარის დატოვება
კომენტარის დასატოვებლად უნდა გაიაროთ ავტორიზაცია.